Na het lezen van het sfeervolle De verborgen boekwinkel, die ik ontzettend leuk vond, werd ik er erg nieuwsgierig naar andere boeken van Evie Woods. Toevallig kwam toen net de tweede vertaling uit van deze schrijfster bij Luitingh-Sijthoff: De verhalenverzamelaar.
Evie Woods is eigenlijk een pseudoniem voor Evie Gaughan. Zij schreef onder haar eigen naam drie boeken, waarvan De verhalenverzamelaar in 2018 de derde was. Het succes kwam echter pas met het vierde boek, De verborgen boekwinkel, die ze onder haar pseudoniem uitgaf. Deze ging een tijdje geleden helemaal viraal was gegaan op booktok. Daarna verscheen haar boek De verhalenverzamelaar nogmaals, maar onder haar pseudoniem.
Ze is zelf geboren in Ierland en houdt ervan om Ierse en/of Keltische mythologie in haar boeken te verstoppen. Net als De verborgen boekwinkel speelt ook De verhalenverzamelaar met twee verhaallijnen in twee verschillende tijdsperiodes.
Thornwood Village, 1910
Anna, een jonge boerendochter, biedt aan om de Amerikaanse Harold te helpen met het vertalen van sprookjes van het Iers naar het Engels. Maar niet alles is wat het lijkt, en al snel bevindt Anna zich in het middelpunt van een mysterie dat de toekomst van haar gemeenschap en haar manier van leven bedreigt…
New York, 2010
Geboeid door het land van mythen en folklore stapt Sarah Harper in een vliegtuig naar de westkust van Ierland. Daar loopt ze in de voetsporen van Harold en Anna, honderd jaar later. Maar eenmaal aangekomen, ontdekt ze duistere geheimen die balanceren tussen het alledaagse en het magische, tussen het zichtbare en het onzichtbare.
Twee perspectieven
Wat gelijk al opvalt is dat het verhaal dus wederom uit twee perspectieven bestaat. Eentje over Anna in 1910 en de ander over Sarah in 2010. Ze spelen samen op chronologische volgorde af. Beide Anna en Sarah verschillen heel erg van elkaar, maar toch zijn er dingen die met elkaar overeen komen. De auteur schrijft met veel diepgang, emotie en warmte, waardoor het verhaal heel levendig wordt. En daardoor komen de personages, vooral de hoofdpersonen, echt naar voren. Het is net of ik ze in het echt ken.
Het is ook mooi hoe de schrijfster Ierse folklore in het verhaal verwerkt. Ik herkende direct het verhaal van Na Daoine Maithe. Dat is een folklore uit de Ierse/Keltische mythologie. Zelf ben ik al snel gecharmeerd van boeken als er mythologie in voorkomt! Een vloek, dood, liefde, drama, boeken, Ierland en geheimen. Alles zit erin!
Ik heb ontzettend kunnen genieten van dit boek. Als ik al terug denk aan het boek voel ik de magie en warmte weer. Het is het soort verhaal dat je waarschijnlijk nog niet eerder hebt gelezen. Het duurde ook even voordat ik het boek uit had, dit omdat ik meestal meerdere boeken tegelijk lees en omdat er best veel emoties omhoog kwamen. Je gaat lachen, een beetje huilen, soms word je boos, maar vooral voel je de magie zinderen door je lichaam.
Ik ben ontzettend benieuwd naar het volgende boek van Evie Woods en ik hoop vooral dat ze de historie en magie zal blijven gebruiken. Want ze heeft met dit boek laten zien dat ze dat als geen ander in de vingers heeft!
Laat een berichtje achter