M. Niemeijer won met haar verhalen over de boeken van Tibra de wedstrijd Nieuw Gronings Schrijftalent 2023. Ze beschrijft de verhalen als epische cozy fantasy, een mooi spanningsveld waar wij graag nog meer over wilden weten. Lees daarom hier ons interview met deze auteur en kom meer te weten over de Boeken van Tibra.
Geïnteresseerd geraakt? Dan is het wellicht ook leuk om haar gastblog op FantasyWereld te lezen, waarin ze meer vertelt over de wereld waarin deze boeken zich afspelen: West Hyacinthum.
Hallo Maaike, hartstikke bedankt voor deze kans je wat vragen te stellen. Om te beginnen: zou je je zelf eens voor kunnen stellen?
Natuurlijk, mijn naam is Maaike Niemeijer en ik kom uit Groningen, het hoge noorden. Ik ben 39 jaar en ik ben de auteur van de boeken van Tibra. Ik ben in 2016 begonnen met schrijven omdat ik ontzettend van verhalen houd en mijn eigen verbeelding voortdurend met bestaande verhalen op de loop ging. Ik verzon er altijd iets bij, een extra karakter, een plotwending, een alternatief einde, waardoor een goede vriendin aan het begin van dat jaar zei: “En wanneer schrijf je nou zelf eens een boek?!” Daardoor is het balletje gaan rollen.
Je schrijft aan de serie De Boeken van Tibra, waarvan de eerste twee delen inmiddels uit zijn. Het is een verhaal geschreven in een setting van de Belle époque, gemixt met een vleugje steampunk. Hoe kwam je zo op dit concept?
Toen ik begon met het schrijven van de boeken van Tibra, besefte ik dat ik eigenlijk geen zin had om een middeleeuws-achtige fantasy te schrijven. Dat concept was al heel vaak (met succes) uitgevoerd, maar ik wilde dus iets anders proberen. Ik vond een aantal victoriaanse/steampunk fantasyboeken in mijn lokale bibliotheek en die heb ik doorgespit. Het nadeel (voor mij) was echter, dat veel van deze boeken over een versie van onze eigen wereld gaan, met de bekende landen en steden, en dat ze gevuld waren met vampieren, heksen en weerwolven. Dat concept sprak me niet aan. Maar de moderne aspecten, met name de kleding, de uitgebreide keuze van (fantasievolle) vervoermiddelen en het algemene straatbeeld, prikkelden mijn verbeelding wel.
Ik besloot daarom een nieuwe wereld te creëren. De tijdsaanduiding verbond ik aan een tweede maansverschijning, maar om de lezers verbeelding te helpen, speelt het zich af rond het jaar 1900, dat er ongeveer zo uitziet zoals wij ons Londen, Parijs, Brugge of Maastricht rond dat tijdstip kunnen voorstellen. Maar omdat ik natuurlijk compleet mijn eigen gang kon gaan, besloot ik om er een eigen draai aan te geven en introduceerde ik alvast een pantalon voor de vrouwen en gaf ik een fabelachtige tintje aan de technologie, een vleugje steampunk dus, dat ik koppelde aan een nieuw en merkwaardig volk: de halfelfen.
Ik las dat de serie eerst drie delen zou worden, maar later vanwege de dikte naar zes delen is omgeschreven. Was het lastig de verhalen op een natuurlijke manier op te knippen?
Het was in eerste instantie een hele puzzel om de boeken opnieuw in te delen. Ondanks dat het één verhaal is, heb je per boek toch een bepaalde spanningsboog en die moest ik natuurlijk omzetten. Ondanks dat ik er flink mee heb geworsteld, ben ik blij met het uiteindelijke resultaat. Ik denk dat de nieuwe indeling het verhaal zelfs nog sterker maakt. Ik heb enkele scènes toegevoegd om de draad van het verhaal beter vast te kunnen houden en om de relaties onderling beter uit te kunnen werken. Ik heb eveneens enkele prologen en epilogen toegevoegd die de lezer meer inzicht geven in andere personages en die (hopelijk) hun verbeeldingskracht prikkelen. De oplettende lezer zal daardoor een deel van het mysterie zelf kunnen oplossen.
Deel 1 en deel 2 zijn dus inmiddels verschenen, maar de andere boeken stonden ook al bijna volledig op papier. Wanneer kunnen we de volgende delen verwachten en heb je al een voorproefje waar deel 3 over zal gaan?
Ik hoop elk jaar een deel uit te brengen, zodat ik voldoende tijd heb om het verhaal opnieuw in te delen, maar ook om elk boek apart in het zonnetje te kunnen zetten.
In het eerste deel Een verhaal van Erfgenamen en Bewaarders start het verhaal als een race tegen de klok. Ik introduceer mijn beide hoofdpersonages – Emris, de geheimgehouden dochter van een Hertog, en Atal, een slavin met een groot geheim – en de lezer leert hen en de wereld waarin ze leven kennen. In Een beeld van Hoop krijgen hun karakters steeds meer vorm, maar ligt de nadruk ook sterker op hun eigen ontwikkeling. Emris leert uit te stappen in haar positie. Ze probeert het angstige meisje uit het eerste deel achter zich te laten en te groeien in haar rol als Erfgenaam, met alle ups en downs. Atal leert met vallen en opstaan om de mensen en halfelfen om haar heen te vertrouwen, om te ontdekken dat ze niet alles alleen hoeft te doen.
In het derde deel, dat voorlopig nog de werktitel Een ballade van Koninginnen heeft, hebben beide jonge vrouwen een nieuwe positie in het verborgen Slot Spits gekregen en moeten ze leren navigeren in een onbekende wereld die is teruggekeerd uit het verleden. Ze ontdekken nieuwe dingen over zichzelf, maar ook over de mensen en halfelfen om hen heen en hun cirkel van vertrouwelingen wordt steeds kleiner, hoewel ze ook onverwachte bondgenoten krijgen. Ik hoop dit deel aankomende herfst uit te brengen.
Je beschrijft je boeken als cozy fantasy, waarin de focus vaak minder op grootschalige conflicten ligt en meer op persoonlijke groei en gemeenschap. In hoeverre heb je deze elementen in de verhalen van Tibra willen verweven?
Ik omschrijf de boeken van Tibra vaak als Cozy Epic Fantasy, een tegenstrijdig genre waarin ik me goed kan bewegen. De spanningsveld tussen het grote verhaal, waarin er veel op het spel staat, en de ontwikkeling die ik er tussendoor weef, is voor mij waar het bij verhalen om draait; als een personage aan het begin van het verhaal een onverslaanbare, stoere, grappige heldin is en aan het einde van het verhaal nog steeds een onverslaanbare, stoere, grappige heldin, dan heeft het verhaal (kort gezegd) weinig zin gehad. Ik hou er juist van om imperfecte personages in situaties te brengen waardoor ze gaan groeien en betere versies van zichzelf worden. Die ontwikkeling vind ik het interessantst en het lastigst om op papier te krijgen, maar het geeft wel de meeste voldoening. Vooral als lezers aangeven dat ze zichzelf in de personages herkennen.
We leven in een wereld waarin de focus vooral ligt op zelfstandigheid, zelfredzaamheid en zelfvertrouwen. Een pittige combinatie die je uiteindelijk heel eenzaam kan maken.
Ik denk juist dat het belangrijk is dat we elkaar om hulp durven vragen zonder dat dat zwak overkomt. Je hoeft niet alles te kunnen of te zijn, iedereen kan zijn eigen steentje bijdragen, we hebben elkaar nodig. Ik geloof in een Schepper die graag een relatie met ons wil opbouwen en wil dat we er voor elkaar zijn en elkaar helpen. Dat geloof is het fundament van mijn boeken. De relaties van mijn personages ontwikkelen zich door de boeken heen en worden steeds hechter, waardoor de personages zelf sterker worden. Het belangrijkste sleutelwoord is ‘vergeving’. Ik hoop de lezer daarin mee te nemen. Dat iedereen die de boeken leest, zich thuis voelt in de wereld die ik heb geprobeerd te creëren. En dat maakt het zowel Cozy als Epic.
De komende tijd zul je vast nog wel even druk zijn met het uitbrengen van de vervolgdelen, maar heb je ook al andere verhalen in je hoofd zitten?
Jazeker! Ik werk momenteel aan een kinderboekenserie over een broer en een zus, Puck en Perdita, die een ander land, genaamd Anderland, ontdekken achter hun boekenkast. Dat land fungeert als een poort richting talloze werelden waarin ze allerlei avonturen beleven als Bodes van een mysterieuze Koning. Ik ben hiermee begonnen omdat mijn kids ook wel iets te lezen wilden hebben en de boeken van Tibra nog iets te lastig waren. De serie zal vijf delen krijgen, dus ik ben voorlopig nog lekker bezig.
Daarnaast heb ik een sprookjesachtige romcom geschreven; een supercozy, alternatieve versie van Cinderella waarin de hoofdpersoon lang en mollig is, en schoenmaat 43 heeft! Ze arriveert te laat voor het bal, ontdekt dat de prins, een nogal luie, maar charmante nietsnut, op dat moment ontvoerd wordt en reist hem achterna naar een magisch eiland dat eens in de zeven jaar verschijnt.
Oh ja, het glazen muiltje is dit keer een stel laarzen, die de prins van haar mag lenen…
Het boek is net door mijn eerste ronde proeflezers gelezen en iedereen is heel erg enthousiast. Ik hoop dit boek voor het einde van het jaar op te sturen naar diverse uitgevers.
Heb je zelf nog leuke (cozy fantasy) leestips voor ons die jij recent gelezen hebt?
Natuurlijk, een hele lijst zelfs. Om te beginnen Het hart van het woud van Robine Olfen, een mooi verhaal in een boeiende wereld. Heartless van Marissa Meijer, het romantische ‘origin story’ van de rode koningin dat zich in Wonderland afspeelt. The Severed Realm series van T.A. Lawrence, een indieauthor uit Amerika die bekende en onbekende romantische sprookjes aaneenrijgt tot één verhaal. The Ravenspire series van C.J. Redwine, ook hervertellingen van sprookjes die zich allemaal in verschillende landen afspelen die op een hele mooie kaart voorin de boeken staan. En Stepsister van Jennifer Donnelly, het verhaal nadat Cinderella nog lang en gelukkig leeft, vertelt door een van haar stiefzussen. The Remnant Chronicles van Mary E. Pearson, sfeervolle historische fantasy, vol romantiek. En als afsluiter de Wingfeather Saga van Andrew Peterson, (die onlangs vertaald is) een hele mooie, knusse fantasyserie voor liefhebbers van Harry Potter en C.S. Lewis.
En ik heb onlangs Fluister van S. van Toor besteld. Daar ben ik heel erg benieuwd naar!
Laat een berichtje achter