Laura heeft zich jarenlang gefocust op haar carrière en haar gevoelens voor jeugdvriend Martijn net zo stevig genegeerd als haar taken als wijze vrouw. Maar wanneer het hoofd van haar kring haar vraagt een weerwolf op te sporen, ontdekt ze tot haar schrik dat het bos haar verstoten heeft.
Urban Cozy Fantasy
Jachtmes en Kruidenthee speelt zich af in hetzelfde universum als Zonnebloemen en Weerwolven, maar kan ook prima los gelezen worden. Dit keer volgen we Laura, wethouder van Meeraert en iemand die altijd een speciale band met de natuur had, totdat die haar opeens de rug toekeert. Naast haar staat Martijn, een oud-klasgenoot en nu sportleraar, op wie ze altijd een stille crush had. Bekende personages keren terug, waaronder de warme en open Nicole, wier vanzelfsprekende band met de natuur bij Laura voor jaloerse gevoelens zorgt. Ook zonder het eerste deel te kennen is het verhaal goed te volgen, maar wie het wel gelezen heeft, zal extra plezier halen uit de onderlinge verbanden en herkenbare gezichten.
De warmte van dit verhaal zit vooral in de momenten waarop de personages samenkomen om de mysteries te ontrafelen. Of het nu gaat om microscopisch onderzoek, een tocht diep het bos in, of de kring van wijze vrouwen die samen oude boeken naslaan en kruidenbrouwsels laten pruttelen. Telkens ontstaat er een sfeer van verbondenheid. Het voelt alsof zulke scènes zich net zo goed vandaag de dag in je eigen straat zouden kunnen afspelen. Juist die mix van het magische en het herkenbare geeft het boek zijn hartverwarmende toon.
Dat maakt dat Jachtmes en Kruidenthee uitstekend in het rijtje van cozy fantasy past, al geeft Roselynd zelf aan dat het verhaal wat meer duistere of enge momenten bevat dan zijn voorganger, waardoor ze het als Urban Fantasy categoriseert. Tegelijkertijd kiest ze bewust voor een focus op de kleine, menselijke momenten en de onderlinge verbondenheid van de personages. Hierdoor wijkt Roselynds aanpak binnen het genre duidelijk af van de huidige cozy fantasy-hype. Dit is geen verkapte romantasy met expliciete scènes, noch een cozy mystery met moord en bloedige details. Het is een verhaal dat thuishoort bij de afdeling “Liefde en Leven” in de bieb: boeken waarin relaties, vriendschappen en dagelijkse sores de kern vormen. Het bovennatuurlijke element is aanwezig, maar blijft een verlengstuk van de personages en hun ontwikkeling. Wat dat betreft is het verhaal lang niet zo duister of spannend als enkele andere boeken in het cozy genre, en past het prima binnen deze perken.
Ruimte voor meer
Niet alles is perfect. Van mij had ze het verhaal nog langer mogen maken, al begrijp ik dat ze het dan waarschijnlijk had moeten opsplitsen in twee boeken. Naar het einde toe wordt er veel spanning opgebouwd, maar de ontknoping zelf voelt gehaast. Het lijkt alsof er naar een hoogtepunt wordt toegewerkt dat ergens tussen hoofdstuk 23 en 24 ontbreekt, waarna we direct bij de gevolgen belanden. Daar had Roselynd meer ruimte aan kunnen geven. Het einde zelf is voorspelbaar, wat ik bij dit type verhaal juist prettig vind, maar het had wel meer tijd mogen krijgen. Tegelijk snap ik de keuze want uitgebreider uitschrijven had het verhaal waarschijnlijk een heel boek langer gemaakt. Voor lezers die vooral moderne YA of NA fantasy gewend zijn, kan dit een verrassende of wat onwennige keuze lijken. Voor lezers van boeken zoals familie- en streekromans zal dit vertrouwd aanvoelen.
Conclusie
Roselynd neemt de lezer mee in een wereld waarin magie niet groots of gewelddadig hoeft te zijn, maar tastbaar wordt in de kleine, menselijke momenten van alledag. Jachtmes en Kruidenthee voelt daardoor verrassend herkenbaar en hedendaags: alsof de gebeurtenissen en ontmoetingen van Laura en de anderen zich elk moment hier zouden kunnen afspelen. Het verhaal legt de nadruk op relaties, verbondenheid en het gewone leven, waardoor zelfs een urban fantasy vertrouwd en intiem aanvoelt.
Het is een verademing om een fantasy te hebben die niet grootser, bloederiger of spannender hoeft te zijn, maar juist klein, warm en menselijk. Roselynd Randolph bewijst opnieuw dat cozy fantasy meer kan zijn dan taartjes en knapperende haardvuren: het kan ook gaan over zelfacceptatie, verbondenheid en de natuur die ons draagt.
Laat een berichtje achter